Jaja robaków mają mikroskopijne rozmiary. Niewidoczne dla oka mogą być wszędzie – w ziemi, na poręczach transportowych, klamkach, w dziecięcej piaskownicy, na sierści naszego pupila.
Jak zapobiegać zarażeniu robakami lub, jeśli już nastąpiło, jak uniknąć niebezpiecznych komplikacji?
Objawy robaków pasożytniczych u ludzi
Nikt nie może uważać się za odporny na infekcje robakami. Nawet przy najściślejszym przestrzeganiu zasad higieny. Aby zminimalizować ryzyko infekcji, musisz być jak najlepiej poinformowany o objawach robaków u ludzi, zapobieganiu i leczeniu inwazji robaków.
Najczęstsze robaki:
Glista.Pasożyty należą do klasy nicieni, okrągłych robaków w przekroju. Długość samicy sięga 350 mm, samce są znacznie mniejsze. Glisty są niebezpieczne zarówno na etapie jelitowym, jak i migracyjnym.
Jelitowa lokalizacja pasożytów w skomplikowanych postaciach może prowadzić do zablokowania jelita, wydostania się dorosłych nicieni do dróg oddechowych z ryzykiem zamartwicy, zablokowania dróg żółciowych i innych powikłań. Etap migracyjny zagraża przenikaniu larw do płuc i innych narządów z wystąpieniem poważnych patologii.
Zakażenie glistnicą następuje przez jaja pasożytów, które opuszczają jelita pacjenta z kałem i dojrzewają w glebie do stadium inwazyjnego.
- Diphyllobotrium latum.Jest to klasa tasiemców, których jednym z przedstawicieli jest szeroki tasiemiec. Ich cechą jest to, że mają 3 właścicieli. Głównym organizmem, w którym robaki rozwijają się do postaci dojrzałej płciowo, jest człowiek i niektóre zwierzęta (koty, psy, świnie itp. ). Żywicielami pośrednimi dla Diphyllobotrium latum są skorupiaki słodkowodne. Dodatkowe pośrednie - ryby (okoń, szczupak, miętus). Szerokiego tasiemca zaraża się jedząc niedogotowane ryby zarażone larwami pasożyta - plerocerkoidami.
Owsiki.Są to nicienie, takie jak glisty, ale znacznie mniejsze. Samica ma długość do 10 mm, samiec do 5 mm. Enterobiasis jest jedną z najczęstszych robaczyc. Dzieci są na nie szczególnie podatne.
Najbardziej charakterystycznym objawem enterobiazy jest swędzenie odbytu. Wyjaśnia to wyjście samic do strefy okołoodbytowej w celu składania jaj. W fałdach skóry zarodki dojrzewają do stadium inwazyjnego w ciągu 5-6 godzin. Nałożenie ich na dłonie podczas drapania, a następnie połykania prowadzi do ponownego zakażenia.
Sposoby infekcji
Metody zakażenia robakami determinowane są inwazyjną postacią pasożyta i sposobami ich wnikania do organizmu żywiciela.
Większość pasożytniczych robaków ma dwie formy zakaźne - jaja (w niektórych tasiemcach nazywane są onkosferami) i larwy. Te ostatnie są czasami nazywane Finami lub Cysticerci. Jajka mają mikroskopijne rozmiary, zwykle kilkadziesiąt mikrometrów. Larwy mogą osiągać rozmiary od kilku do kilkudziesięciu milimetrów.
Najczęściej robaki zarażają się drogą doustną – przez usta.Ale niektóre rodzaje pasożytów mogą zostać zaatakowane przez skórę lub przez ukąszenia owadów. Kiedy jaja są połykane, zawarte w nich zarodki zrzucają skorupki, przenikają przez ścianę jelita do krwiobiegu i są przenoszone przez krew po całym ciele. W zależności od rodzaju pasożyta mogą osiedlać się w wątrobie, płucach, sercu, trzustce, nerkach, mózgu, oczach.
W przypadku zarażenia larwami najczęściej dochodzi do lokalizacji jelitowej pasożyta. Ze względu na duże rozmiary larwy nie mogą wnikać do naczyń i migrować wraz z krwią. Pozostają w jelicie, przyczepiają się do jego ściany i osiągają dojrzałość płciową, po czym zaczynają się rozmnażać.
Jaja robaków zwykle opuszczają przewód pokarmowy z kałem. W niektórych przypadkach, na przykład w przypadku tasiemczycy, ewakuację jaj z przewodu pokarmowego można przeprowadzić za pomocą fragmentów robaków - proglottydów. Wychodzą z jelit samodzielnie przez odbyt.
Główne rodzaje robaczycowych zmian
Skuteczność leczenia robaków pasożytniczych u ludzi zależy od tego, jak dokładnie określa się obraz kliniczny i charakter zmiany wyrządzonej przez pasożyty na ciele. A one z kolei zależą od etapu inwazji - jelitowej lub migracyjnej.
Jelitowy etap inwazji.W fazie jelitowej główne uszkodzenie dotyczy układu pokarmowego pacjenta, w szczególności przewodu pokarmowego. Robaki uszkadzają błonę śluzową jelit swoimi przyssawkami. Prowadzi to do procesów zapalnych i zaburzeń funkcjonalności przewodu pokarmowego.
Oprócz tego, że niektóre składniki odżywcze są wchłaniane przez robaki, upośledzona jest również funkcja wchłaniania jelit.Ze względu na uwalnianie antyenzymów przez pasożyty zmniejszona zostaje zdolność trawienna przewodu pokarmowego. Wszystko to prowadzi do niedoboru w organizmie pacjenta składników odżywczych, witamin i pierwiastków śladowych.
Oprócz antyenzymów robaki wydzielają inne metabolity, które działają jak toksyny na organizm gospodarza. Do tego dochodzi rozkład ciał martwych robaków. W rezultacie organizm pacjenta podlega silnemu zatruciu.
Niektóre rodzaje pasożytniczych robaków są w stanie przeniknąć z przewodu pokarmowego do sąsiednich narządów i tkanek - dróg żółciowych, pęcherzyka żółciowego, miąższu wątroby i innych układów. Dorosłe glisty, na przykład, przy wysokim nasileniu infekcji są w stanie przeniknąć do dróg oddechowych żywiciela. Przy dużej liczbie pasożytów możliwa jest mechaniczna blokada jelita. Można to zaobserwować zarówno w przypadku obleńców, jak i tasiemców.
Gdy pasożytnicze robaki dostaną się do miąższu wątroby, mogą rozwinąć się ropnie wymagające interwencji chirurgicznej.Nie wyklucza się perforacji jelita z penetracją treści przewodu pokarmowego do jamy brzusznej i rozwojem zapalenia otrzewnej. Ze względu na szkodliwe działanie dorosłych robaków może rozwinąć się zapalenie trzustki, zapalenie pęcherzyka żółciowego i zapalenie dróg żółciowych.
faza migracji.Ze względu na możliwość wnikania zarodków larwalnych do niemal każdego organu, migracyjny etap inwazji może przekroczyć pod względem nasilenia następstw fazę jelitową.
Larwy, które rozwijają się z jaj w narządach i tkankach, tworzą stany zapalne i nacieki. Jeśli tak się dzieje w płucach, inwazja objawia się zapaleniem oskrzeli, zapaleniem płuc, zespołem astmatycznym.
Jeśli jaja pasożyta przenikną do mózgu (jak na przykład onkosfery tasiemców), w jego tkankach tworzą się pojedyncze lub wielokrotne pęcherze Finów. Ich rozmiar może osiągnąć wielkość piłki tenisowej. Ze względu na bliskość torbieli do tkanek mózgu ich chirurgiczne usunięcie wiąże się z dużym ryzykiem pęknięcia ropnego pęcherza i rozwoju wtórnej infekcji.
Zatrucie organizmu pacjenta metabolitami żywych robaków i toksynami z rozpadu ich martwych ciał prowadzi do reakcji alergicznych. Ich skutkiem jest gorączka, objawy skórne, bóle i zawroty głowy.
Objawy
Objawy zakażenia robakami pasożytniczymi zależą od wielu czynników. Istnieją objawy charakterystyczne dla pewnego rodzaju inwazji, ale jest ich niewiele.Większość pasożytniczych robaków ma objawy podobne do innych chorób.Utrudnia to postawienie diagnozy. Te typowe objawy obejmują:
- Całkowite pogorszenie stanu, osłabienie fizyczne i psychiczne.
- Nudności wymioty.
- Zaburzenia stolca, zaparcia i biegunka.
- Dyskomfort, ciężkość, bóle brzucha o różnej lokalizacji.
- Zmiana apetytu w górę lub w dół.
- Utrata masy ciała bez wyjaśnienia. W tym na tle wzrostu ilości spożywanej żywności.
- Swędzenie w okolicy odbytu, uczucie jakby coś się tam poruszało.
- Objawy alergiczne w postaci wysypek skórnych.
- Kaszel.
- Trudności w oddychaniu, zespół astmatyczny.
- Bruksizm. Zgrzytanie zębami podczas snu jest typowe dla dzieci ze swędzeniem odbytu.
- Zwiększona pobudliwość, drażliwość, bezsenność, chroniczne zmęczenie, depresja.
- Ból głowy.
- Podwyższona temperatura, najczęściej podgorączkowa. Ale czasami dochodzi do wysokich wartości.
- Zawroty głowy.
W początkowej fazie inwazji objawy mogą być całkowicie nieobecne lub być tak nieznaczne, że nie mają większego znaczenia. W przyszłości, wraz ze wzrostem nasilenia choroby, objawy nasilają się.
Objawy robaków pasożytniczych w ludzkiej krwi mogą się różnić w zależności od tego, na którym narządzie zasiedliły się migrujące zarodki.Jeśli miejscem ich lokalizacji okazały się płuca, pacjent może mieć gorączkę, mogą wystąpić problemy z oddychaniem.Zwykle w takich przypadkach infekcji towarzyszy kaszel - bezproduktywny lub z plwociną, która może mieć kolor pomarańczowy. To ostatnie sugeruje, że larwy uszkodziły małe naczynia krwionośne w płucach.
Objawom robaków towarzyszą nudności, wymioty, ociężałość i ból brzucha, obfite ślinienie, upośledzenie stolca i utrata masy ciała.
Uwaga.W ciężkiej inwazji wątroby mogą rozwinąć się ropnie z przebiciem treści ropnej do jamy brzusznej. Ten rozwój choroby zagraża życiu pacjenta.
Leczenie lekami
Leczenie inwazji zależy od wielu czynników. Najważniejsze z nich to rodzaj pasożytniczych robaków, miejsce ich lokalizacji, stadium choroby (migrujące lub jelitowe), intensywność infekcji, stan pacjenta. W każdym razie leczenie powinno być poprzedzone rozpoznaniem choroby.
Najczęstszym testem diagnostycznym na infekcje wywołane przez pasożytnicze robaki jest badanie stolca. Jeśli postawienie diagnozy nie wystarczy, wykonuje się ogólny, biochemiczny i/lub enzymatyczny test immunologiczny.Można również zastosować diagnostykę sprzętową - USG, radiografia, MRI itp.Mając pełny obraz choroby, lekarz przepisuje leki przeciw robakom.
Ważny.Leczenie lekami o silnej substancji czynnej może powodować działania niepożądane. Ogranicza to stosowanie leków dla niektórych kategorii pacjentów. W szczególności dla kobiet w ciąży i karmiących piersią, dzieci poniżej pewnego wieku, pacjentów z niektórymi chorobami wirusowymi i zakaźnymi.
Aby zwalczać nicienie zlokalizowane w jelicie i niszczyć nicienie pozajelitowe, przepisywane są różne leki.
Ważny.Często przeprowadza się dwa cykle leczenia z przerwą między nimi 2-3 tygodnie. Dzieje się tak, ponieważ większość leków przeciwwirusowych zabija tylko osoby dorosłe. Ich larwy i jaja pozostają nienaruszone. Po okresie inkubacji może pojawić się z nich nowa generacja robaków, których zniszczenie będzie wymagało drugiego kursu.
Stosowanie środków ludowych
Leczenie środkami ludowymi zajmuje więcej czasu niż terapia lekowa. Ale ta względna wada jest kompensowana przez miękkość środków ziołowych i brak skutków ubocznych.
Istnieje wiele ziół, które mają działanie przeciwrobacze - pokrzywa, wrotycz pospolity, glistnik, piołun, skrzyp i wiele innych.Rośliny przeciwpasożytnicze zawierają składniki, które są toksyczne dla tasiemców, nicieni i przywr i zwykle mają gorzki smak.
Wiele ziół przeciw robakom ma również działanie antyseptyczne i antybakteryjne. Ich skuteczność zależy od prawidłowego przygotowania i podania postaci dawkowania. Oto niektóre z najpopularniejszych leków i produktów ziołowych. Ale musisz zrozumieć, że to tylko niewielka część tego, co faktycznie istnieje.
Nasiona dyni
Nie będzie przesadą stwierdzenie, że pestki dyni to najpopularniejszy lek przeciwrobaczy. Zawierają kukurbitynę, która jest bardzo skuteczna przeciwko nicieniom i tasiemcom. Pestki dyni można stosować nie tylko do leczenia, ale także do profilaktyki.
W filmie, który znajduje się między rdzeniem a powłoką, zawarta jest przede wszystkim kukurbityna.Dlatego najlepiej spożywać nasiona nieobrane. Do leczenia należy jednorazowo jeść 300 g nasion. W profilaktyce wystarczy 100 g dla dorosłych i 70 g dla dzieci. Z pestek dyni możesz przygotować roztwory do lewatyw, które są skuteczne przeciwko robakom zlokalizowanym w jelicie grubym.
Czosnek
Czosnek to uniwersalny lek, który nie jest gorszy pod względem skuteczności od pestek dyni. Zawiera fitoncydy i olejki eteryczne, które działają depresyjnie na wszelkiego rodzaju pasożyty. Czosnek jest bardzo aktywny przeciwko nicieniom, w szczególności ascaris.
Soda
Pasożytnicze robaki nie tolerują dobrze warunków alkalicznych, więc soda oczyszczona jest skutecznym lekiem przeciwko nim. Można go przyjmować doustnie, ale największy efekt działania wodorowęglanu sodu uzyskuje się przygotowując z niego roztwór do lewatywy. Powinien być stosowany przy lokalizacji nicieni lub tasiemców w jelicie grubym.
Miód
Miód nie musi być reklamowany jako produkt leczniczy, ale nie wszyscy wiedzą, że jest skuteczny również jako środek przeciwrobaczy. Aby wziąć go w tym celu, potrzebujesz pół łyżeczki 9 razy dziennie.Podczas leczenia przez cały dzień musisz odmówić jedzenia.
Następnego dnia dozwolone są tylko świeże warzywa. Ponieważ miód nie ma przeciwwskazań i skutków ubocznych, może być stosowany w leczeniu małych dzieci. Zaleca się podać im szklankę wody osłodzonej łyżeczką miodu.
sok marchwiowy
Nawet oficjalna medycyna, która czasami bardzo rygorystycznie podchodzi do środków ludowych, przyznaje, że sok z marchwi ma działanie przeciw robakom. Ilość wypijanego na raz soku nie jest ograniczona żadnymi wymaganiami, wszystko powinno być w granicach rozsądku.
olej rycynowy
W jelicie zlokalizowanych jest wiele rodzajów nicieni i tasiemców. Niektóre środki przeczyszczające działają przeciwko nim, w szczególności znany olej rycynowy. Dla dorosłych ten przepis jest odpowiedni. 80 ml koniaku miesza się z olejem rycynowym i wypija jednym łykiem przed pójściem spać.
Zabieg trwa 3 dni. Dzieciom o godzinie 1-2 nad ranem podaje się słodki napój (kompot, sok, herbatę), a po pół godzinie 15-30 g oleju rycynowego.
Wniosek
Jeśli robaki pasożytnicze nie manifestują się wyraźnie (na przykład w postaci całych osobników lub ich fragmentów w kale), prawie niemożliwe jest samodzielne ustalenie obecności inwazji. Dlatego przy pierwszych objawach mogących wskazywać na infekcję nie wahaj się skontaktować się ze specjalistą chorób zakaźnych.
W jego arsenale znajdują się narzędzia, które pozwalają na przeprowadzenie inwazji ze stuprocentowym prawdopodobieństwem. Opóźnienie w skontaktowaniu się z kliniką lub samoleczeniu w oparciu o autodiagnozę może się niestety skończyć, a nawet śmiercią.